زندگینامه باقر آیت‌الله‌زاده شیرازی معمار و مرمت گر
زندگینامه باقر آیت‌الله‌زاده شیرازی معمار و مرمت گر
باقر آیت‌الله‌زاده شیرازی:
معمار، مرمت‌گر، استاد دانشگاه، چهره ماندگار عرصه معماری، حفاظت و مرمت بناهای تاریخی ایران و عضو
پیوسته فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی ایران بود.
باقر آیت الله شیرازی به عنوان بنیان‌گذار مرمت علمی بناها، محوطه‌ها و بافت‌های تاریخی در ایران و از
بنیان‌گذاران سازمان میراث فرهنگی کشور شناخته میشود.
آیت الله‌زاده شیرازی در سال ۱۳۳۵ موفق به اخذ دیپلم ریاضی از دبیرستان دارالفنون شد و در سال ۱۳۴۲ با درجهٔ
عالی در مقطع کارشناسی ارشد رشتهٔ معماری از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد.
عنوان پایان‌نامه کارشناسی ارشد او طرح پیشنهادی کانون اصلاح و تربیت اطفال بزهکار بود.
در سال ۱۳۴۳ برای ادامه تحصیل به ایتالیا رفت و در سال ۱۳۵۰ (۱۹۷۱ میلادی) با درجهٔ عالی موفق به اخذ مدرک دکتری در رشته مطالعه و مرمت بناها و بافت‌های تاریخی از دانشکده معماری دانشگاه رم شد.
برخی شغل و فعالیت های اجرایی:
۱۳۸۶–۱۳۴۲: مطالعه، طراحی و اجرای صدها پروژه مرمت و احیاء بناها و بافت‌های تاریخی و مجموعه‌های
امروزین در ایران.
۱۳۸۶–۱۳۴۵: کارشناس و مشاور علمی حفاظت و مرمت بناها و محوطه‌های تاریخی فرهنگی.
۱۳۵۸–۱۳۴۶: رئیس دفتر فنی سازمان ملی حفاظت آثار باستانی ایران در استان اصفهان.
۱۳۵۳–۱۳۴۹ و ۱۳۷۹–۱۳۷۴: طراح و مدیر پروژه طرح مطالعه، ساماندهی مرمت و احیای دولت خانه صفوی در شهر اصفهان.
۱۳۶۶–۱۳۵۸: رئیس سازمان ملی حفاظت آثار باستانی ایران و سرپرست اداره کل حفاظت آثار باستانی و بناهای تاریخی.
۱۳۸۶–۱۳۷۴: دبیر کنگره تاریخ معماری و شهرسازی ایران، عضو هیئت علمی کنگره، تأسیس دبیرخانه کنگره،
برگزاری سه دوره این کنگره ملی در ارگ بم و ویراستاری علمی و کوشش در چاپ پانزده جلد مجموعه مقالات
سه کنگره مذکور.
۱۳۸۵: دبیر علمی همایش فرهنگ و هنر اصفهان در سده‌های یازدهم و دوازدهم هجری قمری -چهره‌های
معماری و شهرسازی، فرهنگستان هنر، آذر ۱۳۸۵.
از بنیان‌گذاران مرکز آموزش عالی میراث فرهنگی.
دبیر علمی دومین همایش معماری مسجد، دانشگاه هنر.
دبیر علمی کمیته معماری وشهرسازی، دومین همایش ملی بنیاد ایران شناسی.
حضور فعال در مجامع علمی فرهنگی و شوراهای تخصصی در سطح ملی و بین‌المللی.
فعالیت‌های کارشناسی بین‌المللی:
۱۹۷۵: مطالعه و ارائه گزارش علمی در ارتباط با سه شهر اسلامی اندونزی (منطقه حفاظت شده تاریخی کدوس،
دماک و چریبون) – سازمان علمی فرهنگی تربیتی آموزشی، یونسکو،
۲۰۰۲: ارزیابی و کارشناسی شهر سمرقند ازبکستان برای ثبت در فهرست میراث جهانی – ICOMOS (شورای
بین‌المللی بناها و محوطه‌های تاریخی وابسته به یونسکو).
۲۰۰۳: ارزیابی و کارشناسی مجموعه فرهنگی تاریخی احمد یسوی در ترکستان قزاقستان – ICOMOS (شورای
بین‌المللی بناها و محوطه‌های تاریخی وابسته به یونسکو)، (در رابطه با این مأموریت، علاوه برگزارش تهیه شده،
مقاله‌ای نیز به چاپ رسیده‌است.
برخی افتخارات :
- ۱۳۸۲: خادم برگزیده میراث فرهنگی از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
- ۱۳۸۲: خادم برگزیده میراث فرهنگی از سوی سازمان میراث فرهنگی کشور.
- ۱۳۸۳: لوح تقدیر از سوی انجمن صنفی معماران اصفهان.
- ۱۳۸۶: لوح تقدیر در حوزه معماری و مرمت آثار باستانی از دومین همایش اخلاق و نیایش در آینه هنر و پژوهش.
- استاد برگزیده سال از سوی دانشگاه آزاد اسلامی.
- لوح تقدیر به مناسبت همکاری در همایش ملی بنیاد ایران شناسی.
- لوح تقدیر به عنوان خادم برگزیده میراث فرهنگی.
عضویتها :
- عضو پیوسته فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی ایران 1386-1380
- عضو کمیته معماری و شهرسازی فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی ایران
- عضو شورای فنی سازمان میراث فرهنگی کشور
- عضو هیئت موسس و رییس موسسه فرهنگی ایکوموس ایران، وابسته به شورای بین المللی بناها و محوطه ها، وابسته به یونسکو 1386-1379
- عضو هیئت داوری مسابقات بزرگ و ملی معماری مانند طراحی کتابخانه ملی ایران، طراحی مجموعه فرهنگستانهای جمهوری اسلامی ایران و غیره.
- عضو افتخاری آکادمی معماری کشورهای شرقی
- عضو کمیته راهبردی پژوهش و حفاظت ارگ تاریخی بم
- عضو کمیته راهبردی پژوهش و حفاظت قلعه الموت
- عضو کمیته علمی کنفرانس بین المللی مطالعه و حفاظت از معماری خشتی یزد 1382
دیدگاهتان را بنویسید