مجتمع مسکونی آموزگار

مجتمع مسکونی آموزگار

مجتمع مسکونی آموزگار

معماری: شرکت مشاور طاق (آیدین سعیدی)
معمار مسئول: کوروش عبدی
موقعیت: ایران، مشهد
مساحت: ۱۱۱۷ مترمربع
گرافیست: مهدی مرادی، نوید غفوری
عکاس: محمدسعید مالکی، علیرضا پروانه
سال: ۱۳۹۸

مسئله ی اصلی پروژه:

پروژه ی حاضر که شامل طراحی مجتمع مسکونی آموزگار می باشد، توسط تعاونی مسکن اساتید دانشگاه آزاد

(که شامل ۳۸ عضو بودند)، با داشتن بودجه ای محدود و همچنین تجمیع چهار پلاک همسایگی تعریف شد.

از یک طرف سایت این پروژه در لبه ی یکی از شریان های اصلی شهر (مشهد) قرار داشت و از طرفی دیگر در

مجاورت آن واحدهای همسایگی ریزدانه ای در مقیاس محلی قرار گرفته بودند.

از چالش هایی که طراحان در این پروژه با آن روبرو بودند، می توان به تضاد اولیه در مقیاس ادراکی به واسطه ی

موقعیت قرارگیری و نبود نمونه ی ساخت مناسب در منطقه اشاره کرد.

الگوی شهری ساخت و ساز معروف به معماری کلاسیک، در نقش پیش فرض های پاسخ گوی اقتصادی، در آرای

ذهنی متکثر کارفرمایان این آپارتمان مسکونی نمودی عینی داشت. به علاوه بازه های زمانی متفاوت، روند

تصمیم‌گیری دشوار ساخته بود.

داشتن برنامه فیزیکی از قبل مشخص شده متناظر با مجوز ساخت، در پایان عملیات سفت کاری، موجب رسیدن

به فرمی متراکم شد، بطوری که امکان مداخله ی معمار را در تنظیم ساختن نسبت توده و فضای کالبد معماری

غیر ممکن کرده بود.

پاسخ طراحان به مسئله برنامه:

طراحان جهت پاسخگویی به مسائل موجود در پروژه و فرآیند طراحی، جلساتی متعددی را با کارفرمایان برگزار

کردند.

باتوجه به این که درون مایه اعضای فرهیخته ی این سازمان فرهنگی بود، روند تغییر و همگرایی آرا به سوی

بازتولید الگوهای ارزشمند معماری سوق گرفت.

پیشنهاد خرید امتیاز یکی از اعضا، موجب افزایش مساحت قابل فروش در واحد تجاری این ساختمان را شده و به

دنبال آن، بودجه و فضای مورد نیاز برای برنامه ‌ریزی و ساخت فضای نشیمن لابی، سالن ورزشی، استخر و باغ بام

نیز فراهم گردید.

انتخاب متریال آجر در پاسخ به مسأله کالبد:

طراحان در پاسخ به چالش اصلی پروژه که ساختار متراکم توده و تفاوت در مقیاس ادراکی ناظر نسبت به

ساختمان، حجم اصلی پروژه در راستای محور موازی خیابان اصلی، به دو بخش تقسیم کردند.

با توجه به این موضوع، آجر می توانست نقشی اساسی در تولید کلیات فرم و نشانه های قابل درک در سطح

شهری، به طور همزمان با پردازش جزئیات و بافت سطوح در مقیاس محلی، عمل کند. علاوه بر این المان هایی

عمودی با بافتی ریز و ساده آجری سعی بر این دارند تا از تداخل بصری در دو طرف ساختمان و خیابان کاهش داده

بلکه تراس ها به فضای داخلی بپیوندند.