معرفی مسجد جامع سامرا

معرفی مسجد جامع سامرا

معرفی مسجد جامع سامرا این مسجد از مشهورترین دورهٔ خلافت عباسیان در شهر سامرای عراق است

که در سال ۲۳۷ (قمری) / ۸۵۲ میلادی بنیاد شد است

ساخت این مسجد در سال ۸۴۸ میلادی شروع شد و در سال ۸۵۲ م در دوره خلافت متوکل علی‌الله – که پایتخت

خلافت را از بغداد به سامرا برد- پایان یافت.

مسجد جامع سامرا، در دوران عباسی‌ها ساخته شد که مناره حلزونی شکلی که دارد از مهمترین شاخصه‌های

آن به شمار می‌رود، این مناره با ارتفاع ۵۳ متر یکی از بلندترین مناره‌های جهان اسلام محسوب می‌شود.

از جمله اقداماتی که خلیفه عباسی در این شهر انجام داد، ساخت مسجد جامعی وسیع در وسط شهر بود که

در نهایت زیبایی و ظرافت در سالهای ۲۳۷–۲۳۳ ساخته شد.

این مسجد ۵۰ متر بالاتر از سطح دریا قرار دارد و به صورت ۵ حلقه دایره‌ای است که بر روی هم سوار شده‌اند

و همه اینها بالای سطحی مربع شکل قرار دارند. این حلقه‌های دایره‌ای در پایان به اتاقکی منتهی می‌شوند.

امروزه از این مسجد تنها دیوار بیرونی و مناره حلزونی شکل معروف آن با نام ملویه، بر جای مانده‌است.

برخی منارهٔ منحصربه‌فرد را تحت تأثیر زیگورات‌های بین‌النهرین و برخی دیگر تاثیر مناره شهر گور (فیروزآباد) مربوط

به دوران ساسانی را پررنگ تر دانسته اند.

مناره ملويه:

اين مناره عظيم به لحاظ سبك و نوع معماري از عجايب دنيا و در جهان اسلام بي نظير است.

ارتفاع آن به 55 متر مي رسد كه برروي يك قاعده و پايه مربعي شكل به مساحت 32متر بنا شده است.

اين مناره به شكل مخروطي از قاعده اي بسيار پهن به مساحت 32 متر آغاز و تا بالاترين نقطه امتداد مي يابد و

رأس آن با شش متر مساحت ختم مي شود.

از عجايب اين مناره سبك منحصر به فرد آن در پلكان هاي مناره است كه برخلاف همه مناره ها، پلكان آن از بيرون

و اطراف مناره است و به صورت مارپيچ و مدور در شش دور، از پايين تا بالا، امتداد دارد و شكلي چون حلزون به خود

مي گيرد.

ارتفاع هريك از پلكان ها حدود ده سانتي متر است و علت كوتاهي آن ها اين بود كه خليفه مي خواست با اسب

از آن ها بالا رفته و ارتفاع مناره را صعود كند. در دوره هاي بعد، ابن طولون در قاهره مسجد و مناره اي به همين

سبك ولي كوچك تر از آن احداث كرد.

اين بنا و معماري ظاهراً به تقليد از معبدهاي كلدانيان و بابليان و يابرج بابل ساخته شده است.