معماری آجری و آجرکاری در دورههای مختلف ایران(قسمت دوم)
معماری آجری و آجرکاری در دورههای مختلف ایران(قسمت دوم)
معماری آجری در دوران سلجوقیان
حکومت سلجوقیان عصر گسترش معماری به ویژه رونق معماری آجری است. در این زمان هنر آجرکاری ایران به اندازهای فاخر بود که تا
نقاط بسیار دور حتی آفریقا پیشروی کرد.
در دوران سلجوقیان تزئینات به وسیله آجر نیز رواج پیدا کرد. به همین دلایل این دوره را “دوران گسترش و تکامل هنر آجرکاری” نامیدهاند.
در برخی از منابع به دلیل غنای آثار آجری در این دوره، عصر سلجوقیان را “عصر طلایی آجرکاری پس از اسلام” نیز نامیدهاند.
مسجد جامع اردستان نمونه معماری آجری و آجرکاری دوران سلجوقیان
تلفیق آجر با مصالحی دیگر برای اولین بار در این زمان انجام شد و همانطور که پیشتر بیان شد، دوران سلجوقیان زمان کمال هنر آجرکاری
است تا جایی که دیگر پس از آن در هیچ دورهای آثار فاخری شبیه به آثار سلجوقیان یافت نمیشود. نکته جالبی که در مورد معماری این
زمان وجود دارد این است که اوج معماری آجری سلجوقیان مصادف با زمان انحطاط این حکومت بود.
آجرکاری در زمان ایلخانیان
ایلخانیان با وجود ویرانیهای گستردهای که به وجود آوردند، از هنرمندان حمایت و بسیاری از آنها را به ایران که سرزمین خود میدانستند
دعوت کردند. میتوان گفت در معماری آجری زمان ایلخانیان سبک جدیدی در معماری به وجود نیامد و به نوعی دنبالهرو معماری سلجوقیان
بود.
اما چیزی که در این دوران بسیار مورد توجه بود و پیشرفت چشمگیری کرد، شیوه و تکنیکهای اجرای آجرکاری بود.
تلفیق آجر با کاشی و آجر با نقوش مهری و برجسته از مشخصههای معماری ایلخانیان است. به طور کلی در این دوره آجرکاری جای
خود را به تزئینات گچبری داد.
در این زمان در تکنیکهای اجرا پوششهای طاقی آجری نیز تحولی گسترده پدید آمد. مثالی که در این زمینه میتوان ذکر کرد، حکومت سلجوقیان عصر گسترش معماری به ویژه رونق معماری آجری است. در زنجان است.
امتیاز شما به این مقاله
دیدگاهتان را بنویسید