مقاله زيبايی شناسی و بازشناسی اصول آن در معماری اسلامی
مقاله زيبايی شناسی و بازشناسی اصول آن در معماری اسلامی
چکیده مقاله:
ساختمان ها يکي از عناصر تأثيرگذار عوامل زيبايی منظر در يک شهر می باشند چرا که به دليل مقياس، فرم و
خصوصيات ساختمانی، تأثيرات گوناگونی بر محيط از لحاظ بصری و سيمای شهری دارند.
اما آنچه به نظر ميرسد اين مجموعه ها نتيجه تصميم گيری ها و طراحی های شتابزده، يکنواخت و اجرای سريع در
پاسخ به مسئله هستند؛ اين است که امروزه در اغلب ساختمان ها همواره از توجه به بسياری از اصول و
معيارهای معماری و شهرسازی و ارتباط آن با نيازهای روحي و باطنی، هويت و حس زيبايی شناسی افراد کاسته
شده است.
زيبايی خاصيت وجود انسان و تمايل به آن از مختصات آدمی است، انسان همواره سعی می کند نمود زيبايی را در
زندگی و فضاهای زيستن خويش در نظر بگيرد.
از همين رو شناسايی معيارها و اصول زيبايی بخش معماری، دارای اهميت والايی است.
به کارگيری معانی ومفاهيم زيبايی شناسی اسلامی در فضاهای شهری، علاوه بر حس زيبايی شناسی منبعث
از مفاهيم اسلامی در فضاهای زيستی شهری؛ سبب توجه و بازگشت به نظام ارزشی منطبق با هويت اسلامی
در شهرسازی خواهد گرديد.
پژوهش حاضر تلاشی است بر پايه مطالعات کتابخانه ای برای شناخت زيبايی شناسی و اصول آن در معماری
اسلامی.
در راستای دستيابی به اين هدف، روش پژوهش با استفاده از راهکار های ترکيبی می باشد که برای انجام آن از
تکنيک هاي تحليل-توصيفی استفاده شده است.
در نتايج پژوهش نشان ميدهد: تناسب و توزان، مقياس، تکرار و تناوب، تقارن، تعادل، مرکزيت، هماهنگی، تشابه
، تنوع و تضاد، نظم، نظم در بی نظمی، حرکت و آرامش، نور، آب، رنگ، شفافيت، فرم و صورت و تزئين عوامل
اصلی ايجاد زيبايی بخش ساختمان ها در معماری اسلامی هستند.
نویسندگان:
عابدينی محمدحسين, محمديان يامی فرزانه
دانلود مقاله
زيبايی شناسی و بازشناسی اصول آن در معماری اسلامی
دیدگاهتان را بنویسید