استاد آینه کاری
نگاهی به زندگی استاد سیاوش طرزی
سیاوش طرزی معمار و آینه‌کاری متولد ۱۳۳۲ در محله سنگلج تهران است که در سال ۱۳۵۰ به استخدام سازمان حفاظت از آثار باستانی درآمد و از همان زمان در حوزه مرمت آثار تاریخی ایران آموزش تخصصی دید و کار کرد. تخصص او بیشتر در حوزه مرمت تزئینات بدنه بنا بوده و به طور تخصصی زیرنظر اساتید برجسته هنر ایرانی، چهره‌هایی چون «اصغر شعرباف»، «اصغر بهرامی»، «جواد شفاعی» و… مهارت آموخته و مدتهای مدید به مرمت و بازسازی آثار تاریخی «آینه‌کاری»، «نقاشی»، «گچ‌بری»، «کاشی‌کاری» و… اشتغال داشته است.
در سال ۱۳۶۱، سیاوش طرزی به جهت علاقه ویژه‌اش به آینه‌کاری و با تاسی به استادش «اصغر بهرامی»، با رویکردی نو و ابتکاری در بوم‌سازی، شروع به اجرای طراحی‌های ظریف هندسی و غیرهندسی (اسلیمی، ختائی، خط و…» در آینه‌کاری اقدام کرد. او با گذر زمان با بهره‌گیری از تجربیاتش به تلفیق آینه‌کاری با هنرهای مختلفی همچون گچ‌بری، نقاشی، طراحی، خط و حتی گرافیک دست‌زده و دست‌ساخته‌های بدیعی بر جای نهاده است.
حالا این استاد پیشکسوت قرار است مهم‌ترین تجارب خود را در طی دوره‌های آموزشی‌ای در مرکز معماری اسلامی به علاقمندان این حوزه منتقل کن.