✍🏻در مطالعه تاریخ معماری رویکردهای تسلسلی-تاریخی شیوه‌شناسی یا سبک شناسی و گونه شناسی رویکردهای رایج بوده‌اند. دستگاه شناسی در معماری ایرانی رویکردی نوینی است که با دغدغه تداوم هویتی معماری ایرانی اتخاذ شده است.

▪️در موسیقی ایرانی دستگاه‌ها عامل حفظ تداوم آن تا به امروز بوده‌اند. در معماری ایرانی نیز قالب‌هایی وجود دارند که می توان نقشی مشابه دستگاه‌های موسیقی برای آنها متصور شد. توجه به دستگاه رویکردی کل نگر در معماری است. در معماری ایرانی کلیت یک دستگاه در طول زمان فارغ از کارکرد آن حفظ می‌شده است.

◾️در موسیقی ایرانی دستگاه‌ها از کنار هم آمدن گوشه‌ها و در معماری از محویت واحدهای فضایی چون گنبدخانه، ایوان و تالار ستون‌دار و ترکیب آنها به وجود می‌آیند. هر کدام از واحدهای فضایی سازنده دستگاه ها پیشینه دیرینی در تاریخ کهن ایران دارد که نشانگر صحت تاثیر رویکرد دستگاهی بر تداوم در معماری ایرانی است. دستگاه شناسی با تاکید بر کلیت #طرح بنا، فراگیری معماری ایرانی را برای دانشجویان ساده تر خواهد کرد.