اولین شیوه معماری پس از ورود اسلام به ایران شیوه خراسانی نام داشت. این شیوه از معماری ایران در واقع شکل تکامل یافته سبک پارتی است و کلیه اصول معماری ایران را داراست. این سبک از سده اول هجری شروع و تا سده چهارم ادامه داشته است.
به طور خلاصه ویژگی‌های شیوه خراسانی را می‌توان به پنج قسمت تقسیم کرد:
۱-سادگی بسیار در طرح‌ها و فاقد تقارن
۲-پرهیز از بیهودگی و آرایه‌های پر کار
۳-مردم واری (پرهیز از ارتفاع زیاد و عظمت گرایی)
۴-استفاده از مصالح بوم آورد
۵-درون گرایی
۱- مساجد شیوه خراسانی غالباً قالب شبستانی دارند.
۲- از نظر نیارشی، معماری شیوه خراسانی مشابه شیوه پارتی بود.
۳- طاق‌ها غالباً طاق آهنگ با چفدهای مازه‌دار بود و هنوز از طاق چهار بخش یا کلنبو استفاده نمی‌شد.
۴- پلان‌ها و نماهای این دوره بسیار ساده بودند (مهم ترین خصلت شیوه خراسانی، سادگی در تزیینات، سازه و کالبد معماری هست)
۵- بهره گیری بسیار زیاد از چوب در سازه
۶- گوشه سازی با ترمبه فیلپوش
۷- ساختمایه این دوره از مصالح ساده شامل دیوار چینه‌ایی، خشت، آجر، اندود سیم گل، گل ریگ و کاه گل بوده است.
مرکز معماری اسلامی حوزه هنری با هدف اعتلای سطح کیفی و کمی سبک طراحی معماری با رویکرد احیای معماری ایرانی اسلامی در جهت هویت بخشی به سبک زندگی ایرانی با معیارهای بومی و اسلامی با بهره از نیروهای متخصص و انقلابی، اقدام به برگزاری رویدادهای مختلف نموده است.
تهران ، خیابان فلسطین جنوبی ، کوچه لقمان الدوله ادهم ، پلاک ۷
طراحی و توسعه سایت آژانس خلاقیت پارناس
