شیوه خراسانی(اولین شیوه پس از اسلام)

شیوه خراسانی

اولین شیوه پس از اسلام

اولین شیوه معماری پس از ورود اسلام به ایران شیوه خراسانی نام داشت. این شیوه از معماری ایران  در واقع شکل تکامل یافته سبک پارتی است و کلیه اصول معماری ایران را داراست. این سبک از سده  اول هجری شروع و تا سده چهارم ادامه داشته است.

ویژگی‌های عمده این سبک

به طور خلاصه ویژگی‌های شیوه خراسانی را می‌توان به پنج قسمت تقسیم کرد:

۱-سادگی بسیار در طرح‌ها و فاقد تقارن

۲-پرهیز از بیهودگی و آرایه‌های پر کار

۳-مردم ‌واری (پرهیز از ارتفاع زیاد و عظمت گرایی)

۴-استفاده از مصالح بوم آورد

۵-درون گرایی

نکات مهم شیوه خراسانی

۱- مساجد شیوه خراسانی غالباً قالب شبستانی دارند.

۲- از نظر نیارشی، معماری شیوه خراسانی مشابه شیوه پارتی بود.

۳- طاق‌ها غالباً طاق آهنگ با چفدهای مازه‌دار بود و هنوز از طاق چهار بخش یا کلنبو استفاده نمی‌شد.

۴- پلان‌ها و نماهای این دوره بسیار ساده بودند (مهم ترین خصلت شیوه خراسانی، سادگی در تزیینات، سازه و کالبد معماری هست)

۵- بهره گیری بسیار زیاد از چوب در سازه

۶- گوشه سازی با ترمبه فیلپوش

۷- ساختمایه این دوره از مصالح ساده شامل دیوار چینه‌ایی، خشت، آجر، اندود سیم گل، گل ریگ و کاه گل بوده است.